Het valt natuurlijk niet mee om uit 1000 gemaakte foto’s een kleine collectie te laten zien van mijn bezoek aan Roemenie. Daarom houd ik het maar bij de persoonlijke foto’s. de foto’s van de honden worden gepost bij hun albums ter adoptie. Nu zijn er ongeveer 970 foto’s gemaakt van honden dus blijft er weinig persoonlijks over hahaha
Ik kijk terug op een intensieve week waarbij het 1 me meeviel en het andere tegen. Het aantal dode honden langs de weg viel me ” mee” ik heb er 7 geteld in 5 dagen. Terwijl we heel wat kilometers hebben afgelegd.
De shelter viel me erg tegen. Honden opgesloten in een klein hokje, honden die de vrijheid gewend zijn. De hele dag niks te doen, zitten in je eigen poep en plas. Niet uitgelaten worden.. een raar soort soep krijgen ze te eten van hotelafval en karkassen. De honden klimmen in het gaas van ellende, breken hun hokken af. De “dierenverzorgers” daar zijn ook de hondenvangers….
Een pup die lag te gillen, lag daar al enkele dagen ziek zonder de medische verzorging te krijgen. Diertje lag te gillen van de pijn. Het hondje is naar de dierenarts van Florentina gebracht en is daar enkele dagen later overleden.
Ik heb diep respect voor de vrijwilligers die daar toch een aantal keer per week deze honden een aai en een kluifje komen geven. Goede beschrijvingen maken van de honden. Foto’s maken, beetje bijvoeren o.a. met voer wat wij 2 wekelijks naar Roemenie sturen.
Het land is mooi, met bergen, mooie huizen langs de bergen lijkt een beetje op Oostenrijk met houten veranda’s en mooie kleuren. Oude vrouwtjes langs de weg die bloemen of honing verkopen. Er wordt daar nog volop vervoerd met paard en wagen of met houten handkarren. Einde van de middag worden er koeien en schapen “verweid” die lopen dan door de straten op weg naar een andere wei of stal.
Mijn verblijf was goed, en ik heb heerlijk gegeten. De man van Florentina Elena Negoita Emilian Negoita heeft zijn beroep misgelopen. Echt de heerlijkste vegetarische gerechten heeft hij gemaakt. Ontzettend gastvrij, ze hebben me echt verwend. Ontzettend lief!!! Ook was Emilian wel mijn trouwste model 😉
We hebben nog 2 honden gered uit de handen van de hondenvangers, deze zitten nu in opvang bij Florentina thuis. Ook heb ik een stuk terrein gezien waar vechthonden zaten, arme zielen. Vast aan de ketting.. te wachten tot ze de arena in moeten… wat voel je je machteloos.
Al met al 5 dagen later terug, met 7 honden aan boord van het vliegtuig. 1 in de cabine, 6 in het ruim. Deze zijn inmiddels allemaal al geadopteerd. Heftige week, onuitwisbare herinneringen en mijn strijdlust om de honden te helpen is nog meer geworden!